Rahim ağzı kanseri önlenebilir ve erken tanı ile tedavi edilebilir bir hastalık olmasına rağmen tüm dünyada kadınlar arasında en sık görülen dördüncü kanser türüdür. HPV aşıları genital siğillerin %90’ını ve rahim ağzı kanserinin %70’ini önlemekte ve taramalarla birlikte bu kansere bağlı ölümleri engelleyebilmektedir.

Hpv en sık görülen cinsel yolla bulaşan hastalıktır. Aşılamada öncelikli hedef hastalık olmadan önlemektir. Bu nedenle uzmanlar öncelikli olarak 9-14 yaş arasındaki kız çocuklarının aşılanmasını önermektedir. Bu yaş grubunda 6 ay ara ile 2 doz aşılama yeterli olmaktadır. 15 yaş sonrası ise 3 doz aşı önerilmektedir. HPV aşısı 26 yaşına kadar yaptırılabilir ancak aşının ilerleyen yaşlarda yapılması koruyuculuğunda düşürmektedir.

Ölümle sonuçlanabilecek bir hastalığı önleyebilmesi açısından öncelikli olarak HPV aşısının çocukluk çağında rutin aşılama programına alınması gerekmektedir.

HPV aşısının çocukluk çağından başlanmasının en yüksek koruyuculuk sağlamasına rağmen, Sağlık Bakanı HPV aşısını aşı takvimine ekleyeceklerini ancak aşılamanın 18 yaşından itibaren başlayacağını, üstelik aşı için medeni hali dikkate alacaklarını söylemiştir. Bu açıklama, aşıya erişimde kısıtlayıcı, bilimsel olmayan, kadın bedeni üzerinde tahakküm kurucu bir tutumdur. Bunun yanı sıra aşılamanın ücretsiz yapılacağı söylenmiştir.

Sosyal güvenlik kurumu tarafından HPV Aşısının ücretsiz karşılanmaması nedeniyle açılan davalarda kadınların kazanımları sonucu bakanlık böyle bir açıklama yapmak zorunda kalmıştır. Gelinen son noktada ise ilaçlara yapılan zamlarla birlikte ücretsiz olması beklenen HPV aşısına da zam yapılmıştır.

Parası olmayanlar hastalık ve kanser riskiyle yaşamak zorunda bırakılmaktadır. Yoksulluk ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin, önlenebilir olmasına rağmen kadınları bir kez daha hastalıkla ve ölümle baş başa bırakması kabul edilemez.
HPV Aşısı uygulama yaşı bilimsel kanıtlara dayalı olacak şekilde 9-14 yaş aralığında ulusal aşı takvimine eklenmeli, ihtiyaç halinde medeni durum gözetilmemeli ve ücretsiz olmalıdır. Aşıya erişimde kamu güvencesi sağlanmalıdır.